"GALAXIA CROQUETA" : Ánxela Blanco facendo voar a 1ºA

ÁNXELA BLANCO chegou ao noso insti e cunha encomiable entrega fíxonos sair da zona de confort, e dende a premisa de crer en nós e cada quen ir sumando... Chegamos a  gozar nunha actuación no TEATRO ROSALÍA DE CASTRO.

Ese día compartimos escenario cun grupo da Escola de Danza cunha peza titulada Antonio, que aínda non vimos, nese momento nós estábamos no camerino.

 Aquí ambos grupos no pase ou ensaio no teatro.

Foi o mércores 13 de decembro e sentímolo como un enorme triunfo, que agradecemos a Ánxela por toda a enorme profesionalidade e afecto con que tratou ao noso alumnado en todo momento. Grazas tamén a Katerina e Andrea por ese apoio incondicional, que fai posible que un grupo dun instituto poda coñecer e valorar as artes escénicas, e sentirse parte da historia do teatro, sentíndoo como algo máis noso...

Ánxela pedíulles aos nen@s no proceso creativo que xogaran, saltaran, contaran, cantaran, crearan, bailaran... pero sobre todo que non tiveran medo a equivocarse ou facer as cousas mal... e todo isto gozando,!!   asi foi como nesa complicidade do proxecto de Danza expandida do TRCDanza, programa MASA (Mover as aulas) fixemos croquetas moi ricas, ata conformar a nosa propia galaxia...

Gocemos nas aulas, aínda que o sistema educativo sexa moi mellorable, aínda que este sexa un mundo moi absurdo, dos mundos posibles este é o único que coñecemos pora ahora... Hai outras galaxias con máis que probables condicións aptas para outras vidas, pero quedan moi lonxe... polo que é mellor inventarnos nós outras galaxias e outros mundos posibles... 

Agradecemos as familias que ese día colaboraran xenerosamente con nós, metendo as mans na masa e facendo algo tan delicioso para compartir entre tod@s, para celebrar que foi un éxito, para celebrarnos, somos 1ºA e sabemos asumir retos e facer as cousas moi ben!!  GRAZAS a tod@s por superar atrancos, botarlle cara para sair a actuar no escenario, sodes uns valentes!! E asi pouco a pouco seguir achegándonos a esta revolución lenta e non violenta que facemos en Zalaeta derrochando:

 ILUSIÓN, EMOCIÓN e IMAXINACIÓN

Tedes moito mérito, pronto colgaremos aquí vídeo e fotos, será como un precioso agasallo de Nadal...

https://www.facebook.com/trcdanza/

Ánxela non é a primeira vez que colabora con nós... nin será a última...  no seu espectáculo de DANZA CONTEMPORÁNEA: "Ulises e a nena durmida" está que se sáe...

https://movendocu.blogspot.com.es/2017/05/anxela-blanco-con-ulises-e-nena-durmida.html

Tamén temos que agradecer a Mario o Vicedirector da Escola Pablo Picasso e a Concha a profesora que veu cun grupiño de alumn@s facernos fotos.


Que sería dunha educación sen EDUCACIÓN FÍSICA...? Gustaríavos que fose diaria en ESO? Por que? Xa vos dixemos a principio de curso que é a mellor asignatura de todas, non si?...ja,ja

"Lo siento en el aula" ou como superar obstáculos...

Hai quen a hora de estar en clase está subíndose polas paredes, pero onde imos chegar... ja,ja   AGRADECEMENTOS A TVG porque ESCALAR NA ESCOLA é espallar SAÚDE e EDUCAR PARA A VIDA!!

http://www.crtvg.es/informativos/vivimos-con-escolares-a-aventura-da-escalada-como-disciplina-para-superar-obstaculos-3572738

E por fin neste final da outonía chovía...

E Galicia volvía a gozar do chuviscar manso que pinta de verde os campos...

E fomos coñecer ORBALLO  http://www.orballo.eu/inicio

Tomillo, salvia, menta, romero e outras aromáticas, árnica, fresas..

Para facer infusións para "Tormenta, manta y menta" , "Calienta que alimenta", "El remedio de la abuela" "Calma tu karma" "Pero que riquiña Carmiña"...

Sorrisos campestres abertos a fascinante natureza: Aprendimos da Santisima Trinidade: Té branco brote, té verde folla nova, té negro folla con máis corpo. (Pranta 3x1 da familia das camelias)

E na cata soubemos distinguir a canela e a menta e os cítricos con xenxibre... nun divertido momentazo sensorial...

Grazas LAURA!! con ese móbil que ghastas fas fotos chulisimas!!

Houbo quen dende a inocencia, interesóuse pola de "Duerme conmigo"... e como non podía ser doutra maneira causou moitas risas mal intencionadas...ja,ja

Onde estamos máis a gusto e felices, pechados nas aulas ou na escola da natureza, por que?

"Lo siento en el aula..."

Tod@s como alumn@s ou profesores somos sufridores de alma e CORPO...!!

Por iso estamos desenvolvendo no insituto unha serie de reformas dentro dun PLAN DE MELLORA... as instalacións, mobiliario, equipamentos, materiais... fainos recordar tempos de mari castaña... están colaborando con nós ARQUITECT@S SEN FRONTEIRAS!!
os espazos que temos están pasados, foron pensados e deseñados para outras realidades, e limítannos moito... Hoxe considérase o espazo o 3º profesor porque son lugares que tamén guían as aprendizaxes... 

Queremos espazos acolledores, humanizados e versátiles? Entrada, corredores, patios, cafetería, instalacións deportivas, salón de actos, bibliotecas, aulas en vez de jaulas... onde haxa sitio para deixar os obxectos persoais en vez de que estean tirados no chan...

Queremos espazos con vida onde deixar voar o maxín, onde haxa máis canles de comunicación que o do profesor ao alumnado.  Preferimos lugares aburridos ou chispeantes? Inspiradores ou anestesiantes?

Ana. Marta e África son as mulleres que forman "TALLER ABIERTO" un obradoiro de xestión cultural; Arte, Arquitectura e Educación:   http://tallerabierto.info/
mediando entre interese de alumnado-profesorado e familias, fixéronlles neste cole rural un patio chulisimo. Aquí vémolos xunt@s xogando, contando, cantando e bailando, pola súa dignidade, integridade, liberdade e criterio crítico, loitan por unha educación integral máis humanizada, mellor e máis actualizada e contextualizada...

A nós tamén gustaríanos ter outros espazos... os que temos impiden ou entorpecen o sentido de pertenza... O noso ideal é, a pesar das instlacións vellas, facer un instituto chulo onde os rapaces veñan content@s!!, con ganas de aprender e establecer sólidos lazos de compañeirismo que perduren e enriquézaos!!

 Este é o voso instituto, querédelo así ou mellorámolo entre tod@s?
Estamos desexando ver e colgar aquí as fotos e vídeos que fixestes. E continuemos por ise camiño novo que temos por percorrer, tendo moi en conta as vosas achegas.
Para provocar dinámicas educativas innovadoras zalaéticas, non axuda moito o noso patio, onde os coches son os protagonistas, xunto cun campo de fútbol sala regulamentario e gradas para imitar comportamentos barsa-madrid...
E as bicis? Por que gustaríanos ter máis espazo para poder ensinar aos que aínda non saben  andar en bici nos recreos... e que na nosa cidade non  tiveramos tantos impedimentos para vir en bici a clase.

Mola entrar nunha aula cun timbre rompe tímpanos? Nun espazo uniforme, pequeno, frío, pechado, austéro, con luces que fan moito ruido e alumbran fatal, ordenadores que as veces funcionan, sillas insufribles para estar sentad@ máis do recomendable, mesas tambaleantes, todo alineado para promover individualismo e espíritu competitivo mal entendido... cores pasivos e imposibles que serven para anestesiar, mala acústica, onde unha silla de rodas sería "un incordio"...

Mola entrar nun ximnasio nevera, despintado e sucio que cheire mal, mal iluminado,  con goteiras e equipación do  S.XIX? 

 Non, por iso facemos todos os arranxos que estean a noso alcance e botámoslle IMAXINACIÓN para sacarlles máis a estes materiais, tradicionalmente considerados aparatos de tortura...ja,ja

   



Agora sodes vos ós que levades a iniciativa nas prácticas reflexivas,  decidides como dispoñer o material, que tipo de saltos-xiros ou equilibrios queredes facer, vos sodes quenes axudades aos compañeir@s que aínda pensan que facer un pino ou pincha carneiros é perder o tempo... ??

Ser áxil e coordinado é mellor que sentirse torpe, pero sobre todo é bo para gañar autoestima e non crerse menos que ninguén, tampouco máis... aportando ideas ao traballar en equipo sumamos!!   Axudar aos demais é moi edificante e imprescindible para construir mundos mellores...

Escoitemos a este mozo "Un muerto de hambre..." seguro que non vos deixará indiferente...

Ten claro que a fame que ten nin é de poder nin de diñeiro... isto non vai confundilo, bloquealo ou apartalo do seu desexo de ser mellor cada día... é ó que desexa facer para ser feliz na vida.

Se en infantil todos os nen@s xogan, pintan, contan, cantan, bailan... e en primaria tamén aínda que cada vez menos... por que en Secundaria non @s deixamos  gozar de momentazos creativos...??
Se non non serán quen de descubir cales son os seus talentos, desexos, paixóns...

"Batalla de sexos"... practicando deporte XUNT@S!!

En EF vivenciamos  procesos creativos satisfactorios con nen@s
de altas, medias ou baixas capacidades, con normopeso, baixo peso, sobrepeso ou obesidade, con boas ou malas habilidades sociales, tdah…  Queremos espazos libres de violencia machista e todo tipo de violencias, segregación, discriminacións...

 Con alumnado respectuoso, empático, tranquilo e contento, que saiban traballar en equipo, motivad@s,  libres de todo tipo de violencias e mala educación!!

- OBSERVAMOS DIFERENTE IMPLICACIÓN NAS CLASES DE EF SEGUNDO SEXO

En xeral, as preferencias dos nenos son cara a deportes competitivos colectivos, preferentemente o fútbol ou baloncesto. Ou competir para ver quen salta máis rápido, máis forte, maís alto... As nenas amosan unha actitude máis positiva cara actividades físicas individuais como o ioga e colectivas estéticas, como o baile.  Se non tiveramos isto en conta  nas clases de EF, estaríamos dando motivos para o rexeitamento do deporte. Temos que reducir, retrasar, e intentar evitar o abandono da práctica deportiva nas nenas, nos nenos prodúcese máis tarde.

- IGUALDADE DE OPORTUNIDADES; NON DISCRIMINACIÓN DO SEXO FEMININO

Os nenos facendo deporte están máis seguros das súas posibilidades, cómodos establecendo contacto, asumindo rol competitivo agresivo e exercendo liderazgo. Gústalles amosar que teñen resistencia, potencia... Moitas nenas rexeitan esforzos de certa intensidade. A sociedade establece estereotipos físico-sociales e actitudes sexistas, interiorizamos formas de sentir e pensar segundo o sexo. Os nenos imitan a determinados deportistas, admíranos e queren ser como eles, o deporte está asociado a unha imaxe masculina implícita... Moitas nenas sitúanse en inferioridade para afrontar as aprendizaxes motrices, pensan que están máis limitadas para aprender. A menstruación asociada a tradicional inhibición deportiva da muller, xunto co medo a masculinización polo imperativo do imposible canon de beleza feminina e hipersexualización temprana nun entorno consumista brutal, son a excusa perfecta para preferir “sentirse femininas” e pasivas, e estar máis pendente do pelo que de gozar do movemento.

En el deporte "LOS MEJORES SON LOS HOMBRES" 

 Cuestións biolóxicas...? Hai  sexo fuerte e sexo débil...? Hai quen pensaba así e non só no mundo do deporte... Unha eurodiputada fai pouco tivo que contestar a un "macho alfa":

"ES INADMISIBLE. NO SOMOS DÉBILES NI ESTÚPIDAS, SOMOS SERES HUMANOS EN PIE DE IGUALDAD"

Este mítico cartel segue a inspirar a humanidade... sabes cal é a súa procedencia:

https://smoda.elpais.com/moda/rosie-la-remachadora-la-verdadera-historia-que-esconde-el-icono-del-feminismo/

 "La batalla de los sexos" ten MOITO QUE VER...

Mentras había quen non apostaba polas mulleres no mundo exclusivo dos deportes de homes... Lyn Hill estaba a demostrar que pasaba de xuizos, neste mundo vertical ela estaría arriba...

Foi unha chulada coñecer a esta terrestre extra... nesta xira que está facendo por España con Finuco
e tamén emocionarnos ata moquear cos atrancos dalgúns dos 14 x 8.000 que vivíu a alpinista Edurne Pasaban, para facernos unha idea alí o ceo xa está por debaixo... Esta muller, por se fora pouco ser vasca, está agradecida a quen a axudou a ser e estar tan arriba...

- O DEPORTE NON SEMPRE É MODELO DE VALORES OU PROMOCIÓN DE SAÚDE 

O deporte espectáculo as veces non é un bo espello onde mirarse... A pesar da evidencia sobre os efectos positivos do deporte en xeral, o deporte mercantilizado pode provocar tamén efectos negativos e prexudiciais. Moitos ídolos do deporte non son o mellor exemplo de referencia persoal para os nen@s. O deporte escolar ten que desvincularse dun mal uso ou abuso da competición, na escola non poden reproducirse eses “modelos”:  vanidade persoal e soberbia, trampas para a victoria como sexa, odio entre rivais, intolerancia e desconsideración polos demais, frustración ante a derrota, agresividade, violencia,  insultos e linguaxe soez, cuspir… Estamos fartos de ver dentro e fora dos estadios conductas viscerais de ultras mal educad@s, onde a agresión e as conductas destructivas están socialmente aceptadas e incumplir as normas é de heroes… 

-  AS CLASES DE EF NON SERÍAN TAL SE SÓ PRIMÁSEMOS O RESULTADO, OU PUXÉSEMOS O ENFOQUE EN QUE DESTAQUEN SÓ OS MELLORES. 

O deporte é bo cando practicamos valores para a vida: conviencia, comunicación, cooperación, respecto por un mesmo, polos demais, polas normas… autoconfianza, afán de superación, traballo en equipo e resolución de problemas, liderazgo, honestidad, disciplina, responsabilidade, satisfacción, afrontamento da frustración cando hai que facelo mellor…Tod@s debemos ser competivos, se por iso entendemos asumir iniciativa, poñerlle entusiasmo, loita apaixoada, esforzo na superación, afrontamento da frustración e agradecemento aos que nos fan mellores... 

Agradece a quen traballou contigo animándote e facéndote sentir ben, adicándoche o seu tempo, esforzo e atencións...

Grazas pola vosa xenerosidade , empatía, alegría e autodisciplina...

DE QUEN É A RESPONSABILIDADE DE CONSERVAR A ESENCIA DO DEPORTE PARA QUE CADA QUEN SAQUE O MELLOR COMO PERSOA? 

Sigamos facendo espazos e grupos  AGRADABLES !!

onde a enerxía e disciplina positiva flúe...

Moito mellor que outras metodoloxías onde prevalece a enerxía negativa e comportamentos tóxicos...
Onde supostamente apréndese baixo ameaza de mala nota ou parte a casa... onde os nen@s teñen que estar sen moverse e repetir ó que se lles manda facer calados...


Pero non todo se aprende dentro das jaulas... tamén vivimos ao aire libre momentazos liberadores... O Pazo de Faramello deixóunos moi bo corpo e espírito:

http://www.pazofaramello.com/

E ti, sabes pasexar e conectar coa NATUREZA??

Pasas do móbil? Tes bo oído? Levas presa? Admiras o minúsculo? És bo observador? De sorriso fácil? Sensibilízas coa beleza? Déixaste fascinar co maxestuoso? Sabes escoitar? Falar sen berrar? Atráenche os pensamentos positivos? Tes enerxía ou amosas cansanzo, pereza, desgana? Prestas atención a musicalidade da auga das fontes e ríos? Góstache abrazar árbores? E bailar de alegría? 

Cres que foi un gran día? Recomendarías unha visita guiada a este pazo? 

 Con que te quedaches desta andaina entre pedras, auga, árbores, muiño, fabrica de papel, imprenta, arte, moito mito... charla de "Querer es poder" en versión emprendemento botánico e vital... 

 Que precisa unha árbore para enraizarse e medrar?

Que precisamos os seres humanos para enraizarnos e medrar?

Grazas a tod@s por esta xornada de natureza en vena tan agradable e enriquecedora!! 

SURF, ESCALADA, RUTAS EN BICICLETA... Que bello es vivir!!

Os humanos somos parte da natureza. O modo de vida actual con déficit de natureza... en entornos tan artificiais, pantallas... está asociado a trastornos e enfermidades... inseguridades, medos, fobias... Precisamos máis "vitamina N de Natureza, máis mar e montaña..."

Educar na natureza!!

É un antídoto contra o aburrimento, os malos fumes, o botellón, a depresión, a ansiedade...neste mundo hiper tecnolóxico e hiper absurdo...
Que sente un nen@ de 12 anos despois de estar sentado en clase de 6 a 8 horas e ao chegar a casa teña que estar 2 horas máis con "deberes"...? Que sente un neno que vai en bici e escala ou surfea pola mañá en horario escolar?

Pronto na TVG veremos unha reportaxe aos AMIs (Asociación de montañeiros independentes http://amimontanismo.es/) na vertente de escalada na escola con nós; ZALAETA... mentras tanto aquí tedes un adianto...

É A NATUREZA A MELLOR ESCOLA DE VIDA?

Desplazámonos en bicicleta para achegamos a espacios naturais,  vivenciando ese sabio equiibrio... Practicamos hábitos de sostenibilidade medioambiental, reutilizamos bicicletas abandonadas...

Graváronos ao grupo de 1ºC escalando con porteador no espigón. Escalar na escola é espallar SAÚDE E EDUCAR PARA A VIDA!!

 Nun día radiante de veroño, cun azul ultramariño de estrea ... Escalar ensínate a comunicarte e confiar, a sentirte vulnerable, insegur@ ou con medo, aprendes a non negarlo, a recoñecelo e afrontalo sen que te bloquee... 

 E logo fixémolo máis alto no rocódromo, con todos os grupos de 1º ESO. É aceptarte sen compararte, é non chegar máis de prisa, nin máis alto do que podes esixirte... É facelo gozando...
AL FILO DE LO POSIBLE!!

 Se podes chegar arriba faino!! Esfórzate por subir todo o arriba que podas!! Estarás super feliz e satisfeit@ dos teus logros... escalando hai que sair da zona de confort e tirar para arriba... Tremendo subidón!! Sodes uns valientes!! 

En Zalaeta tivemos a inmensa oportunidade de coñecer a GALLO e a MARCELO dous exemplos de superación!! 

Nesta época de post verdade e vanidade... As cousas feitas da mellor maneira posible, dende a humildade e a verdade, son moito de agradecer, porque engrandécennos a tod@s. No ámbito deportivo temos que ofrecerlles aos nen@s e moz@s modelos válidos de conducta ou referentes que exerzan influencias positivas, que axuden a construir personalidades sólidas que saiban
  mirar a realiade con pensamento positivo e afán de superación!!  saber ver con outra visión interior...

A Gallo coñecíamolo de oidas "de toda a vida do surf"  

foi un dos primeiros adestradores de surf en España, formou a prestixiosos surfistas como: Aritz Aramburu, Asier Muniaim, Eneko, Kepa Acero... A este zarautztarra o mar dalle máis do que lle quitou...  e o SURF É A SÚA VIDA...

QUERER ES PODER e viceversa...ja,ja sigue a lo grande, lo que haces es brutal, nos dejaste totalmente ojopláticos y patidifus@s...NOS ENAMORASTE!!

O SURF ensínate a discernir e tomar decisións válidas para non poñer en risco a nosa seguridade. A saber ler as circunstancias cambiantes de mareas, ondas, periodo, vento, correntes, climatoloxía. A ser reflexivos, a non ir de sobrados, a ter paciencia e non precipitarnos, a ter constancia, a non rendirnos... Todo leva o seu tempo, hai que esforzarse moito para ober tan só uns segundos de subidón na onda... Temos que coñecer e valorar o aproveitamento que facemos do mar, a sobreexplotación... ter sensibilidade e sostenibilidade ambiental...


A Marcelo foi unha agradable sorpresa coñecelo e aplaudirlle cada vez que conseguíu poñerse en pé por primeira vez nunha táboa de surf... é look at this argentino-galician blind rider... in CREIBLE!! velo e coñecelo...

E outro luxo na Coruña IMPRESCINDIBLE
coñezamos en persoa a LYNN HILL e a EDURNE PASABAN ... 

se ves vas flipar... se queres atopar a estas mulleres mira para o ceo...
que bello es vivir...

Para @s que lles va a FÍSICA Por que un surfista non cae dunha parede vertical? E un escalador?....

ImPOSIBLES... cando o centro de gravedade está por debaixo do punto de apoio...

Para @s que lles va a EDUCACIÓN FÍSICA, Como entrena un surfeiro?

E un pro?

"Keep calm and ...(carry on)"

Sabes de onde provén este "mítico" slogan? Orixe, evolución década 90 e agora xa "tipo cansino"...

http://www.abc.es/cultura/20150913/abci-verdadera-historia-keepcalmandcarryon-cartel-201509121357.html

Keep calm and... con cal identifícasche máis?

En realidade que che interesa do mundo da bicicleta, da escalada ou do surf?
 Pois indaga, curiosea e compárteo
 nas exposicións orais de EF... 

Zalaeta na cresta da onda!!

Estimadas familias, tedes uns fill@s estupendos, transmitámoslles que paga a pena esforzarse na vida.  Aprendamos a non rendernos, a buscar a superación persoal e a divertirnos nese ilusionante proceso!!

Démoslle valor a boa EDUCACIÓN!! Aprender é un proceso rico de TRANSFORMACIÓN individual e colectivo moi bonito, hai que vivilo con alegría!!

Artigo moi revelador  "Islandia sabe como acabar con las drogas entre adolescentes, pero el resto del mundo no"... https://elpais.com/elpais/2017/10/02/ciencia/1506960239_668613.html

Semanita intensa de Surf en Bastiagueiro  grupo de aloitadores de 2ºESO

GRAZAS: NACHO, FABIÁN, CATA por facer posible que gozaran subidos a unha táboa deslizándose nas ondas. Boa sintonía GALIZALA!!

Grazas tamén a   RUFO por contarnos a súa inspiradora frase motivadora... e se algún manitas quere aprender a fabricar táboas de Surf, ou seguir surfeando xa sabe con quen... 

Máis DEPORTE NA NATUREZA EN VENA!!

Nesta mesma liña surfeira motivacional: Gallo (Aitor Francesena)   adestrador e surfista vasco, agora campión mundial de surf adaptado, moi tolo polo surf...

"SOMOS PERSONAS PRIVILEGIADAS, MIRA DONDE VIVIMOS, 
MIRA LO QUE TENEMOS..." 

 
É posible surfear sen ver para afora?
Como pode Gallo ter tan boa vista "para adentro"? Por que prefire guiarse por ambos oidos? 

Dende logo que moito temos que aprender del...

http://quererespoder.org/aitor-francesena-gallo/

https://www.atope.com.es/blog/conoce-a-aitor-francesena-gallo-n2

Pronto teremos na biblioteca do insti un exemplar firmado por Gallo para que sigan aprendendo os surfeir@s...

Os practicantes de Surf cremos que o Surf é un deporte moi chulo que educa en competencias para a vida: Iniciativa e valentía, ilusión, perseverancia, humildade, novidade contínua; nunca unha onda é igual a outra, actitude saudable, sensibilidade medioambiental...

Esta semana de surf a totalidade do alumnado deuno todo e acadou o reto de poñerse en pé tantas veces como lle fora posible. Moi excitante ir surfear nas tardes soleadas a Bastiagueiro, moi bonito ver eses sorrisos de surfeir@s satisFEITOS...!!

OBJETIVOS GENERALES

-Aprender las claves del surf y disfrutarlo en grupo

OBJETIVOS ESPECÍFICOS

-Promover hábitos saludables, aumento de la motivación  a través del conocimiento del entorno marítimo próximo tan privilegiado

-Educar en la igualdad de género potenciando la corresponsabilidad

-Mejorar la autoconfianza, la autoestima y el autoconcepto.

-Conducta proactiva en la comunidad escolar

-Fomentar inquietudes por la conservación de la naturaleza

-Promover el trabajo en equipo a través del deporte del surf                                                   - Mejorar las habilidades comunicativas y sociales con procesos creativos lúdicos

OBJETIVOS TÉCNICOS ESPECÍFICOS:

-Conocer el medio acuático, los múltiples lugares para practicar el surf que ofrece Galicia y los aspectos más importantes para la práctica como sus corrientes, los vientos o las mareas y su interpretación.

-Elegir el material acorde al perfil o nivel de surfista, sus condiciones o el estilo de surf que se realice y como mantenerlo en buen estado.

-Prevenir los posibles riegos y ser consciente de nuestros límites para   realizar la práctica de manera segura en un medio acuático cambiante.

-Tener una posición correcta en la tabla desde tus inicios en el surf y como prevenir posibles lesiones.

-Tener una actitud correcta con el entorno y el respeto en el agua, ya que aunque el surf es un deporte individual, estamos continuamente interactuando con otros surfistas, bañistas y con el medio ambiente.

-Remar adecuadamente tumbados en la tabla y esperar las olas.

-Superar las olas hasta llegar a la rompiente.

-Elegir las olas con criterio y seguridad.

-Take-off (levantarse de la tabla) y sus fases.

-Posición de surf base en la espuma y en la ola.

-A ladear la espuma o una pequeña pared en la ola.

-Ser consciente de tu evolución y progreso para avanzar de manera fluida afianzando tu aprendizaje.

Ningún verdadeiro surfista  quere quedar pola noite sen durmir bebendo, fumando... as mañás son para erguerse gozando do subidón das ondas cos compañeir@s... 

http://www.escuelasurfgalicia.es/

 Nós a semana de surf fixemos 22 horas de EF a semana... sen contar os recreos activos adictivos... siiii o deporte é a nosa drogha...ja,ja

                                                                  

“Lo educativo de las prácticas deportivas no es el aprendizaje de sus técnicas o tácticas, ni siquiera los beneficios físicos y psíquicos de una buena preparación física que sustenta su rendimiento, sino que lo realmente y único educativo son las condiciones en que puedan realizarse esas prácticas para que permitan al deportista comprometer y movilizar sus capacidades de tal manera que esa experiencia organice y configure su propio yo, logre su auto-estructuración”.(Francisco Seirul-lo)


1ºs ESO:  tras a semana de waterpolo, e a exploración do instituto con plano e cámara de fotos, agora estamos aprendendo a traballar a corporalidade , a expresión corporal das emocións, a desenvolver as capacidades motrices c, habilidades ximnásiticas ... porque só coñecéndonos, respectándonos e gozando de equilibrio emocional, pensamento positivo e afán de superación poderemos sentirnos felices tod@s!! e pronto asumiredes procesos creativos grupais!!

 E siiii é o momento de traer as bicis xaaa!!! imos seguir na liña de educación ambiental e vial e imos ir escalar e superar medos... a semana do 24 ao 27 de Outubro!! Súbete a bici, e axuda aos que aínda non saben ou non se sinten segur@s...

E para estar en forma alimentos ricos para o corpo e espírito... cales son as froitas de tempada que fan riquisimas ensaladas...?

Vemos demasiados nen@s "repunantiños" a hora de comer ao mediodía froitas e verduras... Que os vosos fill@s coman froita ou non, de que depende?
https://elpais.com/elpais/2017/10/20/mamas_papas/1508489477_797987.html

O paladar é posible educalo ou REDUCALO...siiiiiiii