Vémonos no teatro!

Poñendo en valor a efervescencia da adolescencia, eses corpos que necesitan estar en movemento, eses corpos que falan, que senten, que pensan...  reivindicando máis espazo para o corpo  nas aulas, nas artes, nas vidas de cada quen, porque bailar fai comunidade mellorando a vida da xente

Dentro da programación expandida do TRCDanza está o proxecto

 MASA  (Mover As Aulas).

Un proxecto que aborda a normalización da danza e da creación contemporánea na comunidade adolescente da nosa cidade. Este ano volvimos embarcarnos nunha bonita viaxe da man de dúas artistas locais: Cris Vilariño e Ánxela Blanco. 

Todo isto de levar bailaríns aos institutos comezou coa máxima representante das vangardas da danza contemporánea en Europa no S.XX, a alemana Pina Baush. 

Dancing dreams. Aprendiendo con Pina Bausch  (documental): https://www.filmin.es/pelicula/dancing-dreams-aprendiendo-con-pina-bausch

 Sinopse: “En 2008, la famosa bailarina y coreógrafa Pina Bausch selecciona 40 adolescentes que no habían oído hablar nunca de ella para formar parte del espectáculo “Kontakthof”. Durante los 10 meses de ensayos hasta la noche del estreno, los jóvenes bailarines descubren el genio Bausch y sus propios cuerpos. Pina murió en el 2009. La película es un testimonio de su trabajo revolucionario.

Esta experiencia foi replicada con variantes en diversas cidades de Europa, nesta ocasión que vedes neste documental moi revelador, é en San Sebastián

 Five days to dance 

(documental): https://www.filmin.es/pelicula/five-days-to-dance 

 Sinopse: “Una pareja de bailarines aparece una mañana en el aula de un instituto. Es lunes y anuncian al grupo de adolescentes que tienen cinco días para subirse a un escenario y bailar. Una semana para cambiar las cosas. Un pequeño plazo pero una gran reto: mover a las personas cuando el mundo nos paraliza. La danza obliga a estos jóvenes a romper sus roles sociales justo en el momento de sus vidas en el que éstos se están afianzando. El chico guapo deja de ser el más admirado, el tímido da un paso adelante… Bailar les obliga a tocarse. Se comunican, se igualan. Alguno no se liberará hasta el último instante. Wilfried Van Poppel y Amaya Lubeigt son los coreógrafos, que han trabajado con Pina Bausch, y que ahora han decidido trabajar con gente que jamás ha bailado. Lo hacen cada semana en Alemania pero también en muchas ciudades de toda Europa. La danza es el leguaje común. No importa el lugar. Éste es su reto: cinco días, una clase de adolescentes, un microcosmos en el que sucede un pequeño big-bang. 

Na nosa cidade o Proxecto MASA cumple a súa segunda edición despois dunha exitosa proba piloto no ano anterior, tamén no noso instituto.
 https://www.pe-trcdanza.gal/masa
-  Desenvolveuse durante 10 sesións de 12:30´a 14:10´ distribuidas os mércores no 1º trimestre do curso. Foi  realizado  nun grupo de 1º ESO, elixido por ser o día en que ambas bailarinas tiñan disponibilidade. Poderemos  velos enriba do escenario do Teatro Rosalía de Castro nesta nova edición o mércores 12 de decembro 

- Participamos nun luxo de Taller de publico(s) que levan Sabela Mendoza e Caterina Varela no Teatro https://www.pe-trcdanza.gal/publicos


-  E Seguiremos colaborando e reivindicando na nosa cidade estar 

 DE CORPOS PRESENTES!!

https://acuerpodebaile.com/de-corpos-presentes/

http://istoenormal.org/es/actividades/de-cuerpos-presentes-ciclo-de-conversaciones-alrededor-de-las-artes-performativas-14-y-17-de-diciembre

- Algunhas familias deste centro tamén participaron no obradoiro que fixeron Caterina, Maca e o seu fillo nese bonito  Microprograma de inmersión artística para familias con LaMacana.  https://www.pe-trcdanza.gal/2018-lamacana

MASA 2018

Fotografías feitas por Ánxela. Posteriormente editarán e compartirán o vídeo resumo do proceso e da actuación no teatro, coas entrevistas que fixo Félix ao alumnado e bailarinas.

ILUSIÓN, EMOCIÓN, IMAXINACIÓN!!!

Preguntas para aclarar de que vai iste proceso creativo a través da danza 

ou corpos vivos en movemento:

CONVIVENCIA, COÑECEMENTO DOS COMPAÑEIR@S,

RESPECTO

ACEPTACIÓN DAS DIFERENZAS 

INICIATIVA

PARTICIPACIÓN ACTIVA E COMPROMETIDA

 E comezamos a falar co corpo

 Momento valoración e a seguir sumando máis ideas

 Explorando texturas de movemento e sentimentos que removen

 Cris levándonos a sentir músicas diversas 

 Situándonos ante este reto grupal

 Somos un grupo, podemos e queremos facelo bonito

 Unha coeducación sen corpos en movemento,
sen creación, non é a nosa EDUCACIÓN en Zalaeta

 E os típicos momentos de baixón, tensións, desacougo, cansanzo...
Días de pensar que non estábamos a cumprir coas nosas expectativas,
neste viaxe a lo montaña rusa emocional

 E Cris querendo máis liberdade, máis verdade!!

 Máis sacar de dentro para afora

 Sacando cada un o mellor de nós para enriquecer

 Para facernos grandes, porque somos enormes!!

 Abríndonos a novas expectativas como grupo

 Confiando máis en un e nos demais para
GOZAR o MOMENTO!!
GOZAR do MOVEMENTO!!

Reflexión na aula e exposición do que queremos ensinar aos público(s) no Teatro

 Ánxela levándonos arriba, facéndoo moi bonito

  Cris abraiándonos con datos en relación ao mundo das pombas e os seus records 

amosándonos como argallar todas as nosas propostas

Pensando en como poder chegar ao público, comunicándonos,
 o máximo sería... con movéndoos... ou compartindo alegrías, medos... 

Cris e Ánxela vivindo a nosa aula,
nós facendo un esforzo porque xa non aguantamos máis tempo sentad@s

E xa crendo máis en nós como grupo, sentíndonos felices de superar atrancos e moi vitales e críticos   cos procesos creativos na educación, 

con debates moi interesantes tipo:

 "A danza é tan importante como as matemáticas"

 que os nen@s levaron as súas casas...

A maxia  ou superpoderes deses sorrisos 
 Somos Zalaeta! 

E seguimos argallando e cohesionándonos como grupo con dúas cracks da docencia da danza e especialistas nas escolas: CRIS e ÁNXELA

O curso pasado Ánxela estaba soa, agora axudando a Cris fan un equipo de
mulleres aloitadoras  invencibles

E nós aprendendo a ser un grupo, unha unidade

onde ninguén sobresae, ninguén se cre máis que ninguén
 nin intenta impoñer un liderazgo tóxico

Siii temos que tocarnos, temos que respectarnos, agradarnos, coidarnos,
tratarnos con afecto e agradecemento a quen te axuda a voar

E o día que fomos ao teatro para sentilo un pouco noso e xa imaxinarnos voando...

 Recibíronnos Caterina, Cris e Ánxela

Facéndonos de guías polo Teatro

Percorrimos espazos, fixándonos nos camerinos que ocuparemos nós

 E fomos probando e probándonos...
Ánxela ensinóunos trucos para proxectar a voz e que chegue lonxe e limpa

Probamos a falar polo micro

Fixemos un pase

E seguimos aprendendo non só a falar tamén a escoitar!!

A maior parte do tempo ao día falamos co corpo

aprendemos a descifrar os códigos
 a significación das actitudes, posturas e movementos pechados, abertos

 a xestionar o estrés e convertilo en estímulo para a superación

porque pasamos demasiadas horas ao día sentad@s

temos que aproveitar esta viaxe corporal, sensorial, emocional, afectivo-social

para sacarlle moita vidilla a estas vivencias escénicas

e ofrecerlle ao público(s) compañeiros, familia, amigos, titora, profesorado, Dirección,
compoñentes dos outros procesos da escola de danza e universidade senior

o noso espírito creativo e crítico: queremos e imos facer entre tod@s un mundo mellor, 

GRAZAS por esta fantástica oportunidade, 

GRAZAS por gozar con nós!!