Cando voltaremos A MAR?

Cando voltaremos A MAR?
TVG: O surf chegou a Zalaeta!

lunes, 27 de febrero de 2017

E o oscar ao mellor baile é para...

Iso verémolo na ceremonia da Gala ALABAILA... agora en preparación...

Que outros musicais anteriores a La la land foron os máis insporadores ou imprescindibles:
http://www.elespanol.com/cultura/cine/20170120/187481577_0.html
Por que a vida dános instantes gloriosos bailando...?? 
E o oscar ao mellor grupo é para: Qetzal Riders
É unha chulada ver  a Manu, Miguel e Guille no corredor do insti recordando...  prendendo e apagando luces.... Luces e sombras na vida dun insti... Cantan un "Break your cage" que é  rompe coa túa gaiola, hai moito bo se és quen de rachar cos teus medos... si és quen de crer en ti, coller forza e pensar en positivo...  Quedarvos co nome desta banda que xa ten un percorrido e máis progresivo que terán, saben ó que queren, saben facelo. Aupa estes ex alumnos que recordan as súas raices e agora voan... Teñen vídeos moi chulos e non lles falla iniciativa e paixón. 
Estamos moi orgullos@s de vos!!! Adiante valentes!!!
"Todo va a estar bien, acéptate, sonríe, canta...."  ou baila!!

        siiiii molan moito...



Superados os momentos de confusión, búsquedas non satisfactorias, dudas, descoñecemento de técnicas facilitadoras, insatisfacción, ansiedade, tensións, medo as nosas propias limitacións...  Para aprender a vivir, a querernos, a cantar, a bailar, hai que ser:
HUMILDE, VALENTE, SENTIRSE VULNERABLE... 
Mantendo unha disposición favorable para valorar e aceptar as transformacións que se producen no corpo ou imaxe dun mesmo, sendo positivos e comprensivos co ritmo de progresión propio e dos compañeir@s, por moi insignificantes que podan ser... poderas gozar!! Pero isto non é doado na adolescencia ou etapa  disruptiva e atolada... É dificil bailar sen ter claro:
 Con quen? Como? Por que??  Despois que...??

Collamos prestado un anaco de relato da nosa escribidora favorita:
Inés Fernández Lago de 3ºESO
"Todo esto es raro. Me siento sola y estoy rodeada de gente. Me siento infeliz y estoy contenta. Esta sensación empezó ayer, cuando mis personas más queridas desearon mi muerte. Ahí, en ese mismo momento descubrí que algún día moriré, sin saberlo, así que , ¿Por qué malgastar el poco tiempo que tenemos haciendo cosas que no queremos? ¿Por qué hacer cosas que queremos si vamos a morir sin remediarlo? No quiero dedicar mi vida a complacer a los demás, pero no sé complacerme a mi misma. Yo pinto, pero no sé que pintar, también escribo, pero palabras invisibles, me río y hago chistes sin saber por qué, solo para comprobar si soy feliz. En clase me enseñan cosas que ya sé, y las que no sé me dan igual. Quiero ser feliz, busco mi felicidad, sonrío todo el tiempo pero no la encuentro. Dicen que se encuentra en (...)
Y eso es en lo que pienso todas las noches cuando no puedo dormir. También lo pienso en clase o cuando voy por la calle con mi abrigo negro aguantando las malas miradas de las personas. Me alegra saber que esto se debe a la adolescencia y cuando acabe una calidez inundará mi cuerpo."

Onde cres ti que podemos atopar a felicidade? 

Cres que bailando podemos atopar chispazos de felicidade??
Cando bilar é unha ARTE!! City stars...
 
Inspiracións de cine...

Agora xa comprendes por que tes seguir aprendendo a bailar... ou non.






No hay comentarios:

Publicar un comentario

Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.