Cando voltaremos A MAR?

Cando voltaremos A MAR?
TVG: O surf chegou a Zalaeta!

viernes, 18 de abril de 2014

ESCALANDO, confiando, superando medos!

O MÚSCULO MÁIS IMPORTANTE PARA ESCALAR É...
Como explicaba Félix: A unha silla no chan todos somos capaces de subirnos. A mesma silla nunha terraza dun 10º piso, xa algúns din que teñen vértigo, no 20ª piso son máis @s que reculan, e nun 30ª piso só poden uns poucos... por que?   O CEREBRO!!
Pasamos un día estupendo compartindo, rindo, xogando, deixándonos sorprender pola beleza da natureza , ESCALANDO (Escalada deportiva, Rapel, Bulder e equilibrios cooperativos cunha cinta) e valorando o noso patrimonio, penedos, restos da torre dun castelo, muíños, árbores caducifolios de ribeira, bolboretas, cabaliños do demo, rás... SENDEIRISMO polo regos das xesteiras...

Algúns humanos cren que son os amos de todo! polo que haberá que seguir recollendo moita merda... a non ser que substituiamos a ignorancia pola educación: intelixencia máis sensibilidade. Ou facemos algo polos demais, ou facemos entre todos un cambio, ou mal imos...
Queres escoitar a un ser humano intelixente?
COIDÉMONOS, COIDEMOS A SOSTENIBILIDADE DO MEDIO AMBIENTE!!



E INSPIRÁNDONOS COA MAXIA DE GABRIEL GARCÍA MÁRQUEZ, porque hai que educar con pasión, amar, sentir la vida, dejarnos poseer por el sol que sale cada mañana... si no amamos la naturaleza, no sufriremos, no sentiremos nada si la vemos esquilmada... y siempre es mejor sufrir que no sentir nada... tenemos que enseñar  CONOCIMIENTO DEL MEDIO amando la naturaleza, no odiando libros... Gracias por enseñarnos ese sentimiento apasionado, extremo, desmedido, a amar la vida con una pasión sin sentido... a esos personajes bien provistos y mejor dispuestos para amar, en tiempos del cólera, de adversidades, pobreza, ignorancia, guerras...
"Pero si algo habían aprendido juntos es que la sabiduría nos llega cuando ya no sirve para nada"
"Y lo asustó la sospecha tardía de que es la vida, más que la muerte, la que no tiene límites"
"No solo se podía ser felíz sin amor sino también contra el amor"
"... no hubo poder humano capaz de persuadirlo de que no se llevara los tres cajones cuando regresó a su aldea natal, y se soltó en improperios cartagineses contra los inspectores del ferrocarril que trataban de mandarlos como carga, hasta que consiguió quedarse con ellos en el vagón de pasajeros. " El mundo habrá acabado de joderse - dijo entonces - el día en que los hombres viajen en primera clase y la literatura en el vagón de carga".  (El librero catalán)
Cien años de soledad.
SINO LO REMEDIAMOS EL MUNDO ACABARÁ DE JODERSE... En el S.XXI seguimos necesitando hacedores de mundos narrativos y hacedores de mundos realistas y mágicos...  necesitamos superar el cólera, las adversidades, la pobreza, la ignorancia, las guerras... Necesitamos máis MOTIVACIÓN NA EDUCACIÓN!!

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.